Farklı İçeriklerdeki Cam İyonomer Materyallerin Flor Salım ve Tekrar Yüklenebilme Özelliklerinin Değerlendirilmesi

GİRİŞ ve AMAÇ: Çalışmanın amacı, farklı içeriklerdeki cam iyonomer materyallerin flor salım ve tekrar yüklenebilme özelliklerinin değerlendirilmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmada farklı içeriklerdeki cam iyonomer esaslı 3 adet fissür örtücü materyal (GC Fuji Triage, GC Fuji VII EP, GCP Glass Seal) kullanıldı. Disk şeklinde hazırlanan 30 adet örneğin herbiri (8.0x2.5 mm) başlangıç yaşlandırması için 20 ml deiyonize su bulunan kaplara yerleştirilerek 49 gün bekletildi. Örnekler, 1, 2, 4, 8, 15, 22, 29, 36, 43 ve 49. günlerde dijital iyon analiz cihazı kullanılarak flor salım miktarları açısından ölçüldü. 49. günde örneklere % 1.23’lük asidüle fosfat florid (APF) jel ile yükleme yapıldı. Flor salımının ölçümü yükleme işleminin ardından aynı zaman aralıklarında tekrarlandı. İstatiksel analiz için non-parametrik Kruskal Wallis ve Mann-Whitney U testi kullanıldı, Bonferroni düzeltmesi yapıldı ( α =0.016). Zamanlar arası karşılaştırmalar ise Friedman testi ve Wilcoxon testi ile gerçekleştirildi, Bonferroni düzeltmesi uygulandı.
BULGULAR: Tüm materyaller içinde en yüksek flor salım değerleri 1. gün örneklerinde gözlenirken, bu değerler zamana bağlı olarak azalmıştır. GCP Glass Seal 1. gün en yüksek flor salımını gerçekleştirmiş, bu materyalden elde edilen salım değerleri GC Fuji VII EP grubu ile istatistiksel olarak anlamlı derecede farklı bulunmuştur (p=0.000). APF flor jeli ile tekrar yüklemenin materyallerin flor salımı değerlerini bir miktar arttırdığı, ancak zamanla salınan flor miktarında materyal türüne bağlı olarak azalma gerçekleştiği belirlenmiştir.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmadaki tüm materyaller çalışma süresi boyunca flor salımı yapmıştır ve flor preparatı ile tekrar yüklenme özellikleri bulunmaktadır. Konvansiyonel cam iyonomer materyale göre; floroapatit/hidroksiapatit ilavesi ile zenginleştirilmiş cam iyonomer materyal benzer, kazein fosfopeptit amorföz kalsiyum fosfat ilave edilmiş cam iyonomer materyal ise daha az flor salımı gerçekleştirmiştir.

Evaluation of Fluoride Release and Recharge Ability of The Different Content Glass Ionomer Materials

INTRODUCTION: The aim of the study was to evaluate the fluoride release and recharge ability of various glass ionomer materials.
METHODS: In this study, three different glass ionomer materials (GC Fuji Triage, GC Fuji VII EP, GCP Glass Seal) were used. Thirty disc-shaped specimens (8.0x2.5 mm) were immersed in deionized water for initial aging during 49 days. The samples were measured on days 1, 2, 4, 8, 15, 22, 29, 36, 43 and 49 by using a digital ion analyzer. The specimens were immersed in 1.23% acidulated phosphate fluoride (APF) gel on the 49th day. After recharging, fluoride release measurements were repeated in the same intervals. The results were statistically analysed using non-parametric Kruskal Wallis and Mann Whitney U with Bonferroni correction tests (a=0.016). Friedman test, Wilcoxon test and Bonferroni correction were used for intertemporal comparisons (a=0.005).
RESULTS: The highest fluoride release for all materials were observed at the first day samples, this value decreased depending on the time. GCP Glass Seal released the most fluoride on the first day and fluoride release values from this material were found statistically significantly different from GC Fuji VII EP (p=0.000). It has been detected that, recharging with APF fluoride gel increased the fluoride release of the materials, however, the fluoride release levels decreased within time depending on the material type.
DISCUSSION AND CONCLUSION: All materials released fluoride during the study period and have ability of recharging. In comprasion to conventional glass ionomer material; while the fluoroapatite/hydroxyapatite added glass ionomer material released similar fluoride, casein phosphopeptide-amorphous calcium phosphate added glass ionomer material released less.