Farklı Kök Kanal Genişletme Tekniklerinin Alt Çene Küçük Azı Dişlerinin Kırılma Dayanımı Üzerine Etkisinin İncelenmesi

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmanın amacı, Self-adjusting file, LightSpeed LSX ve ProTaper sistemleri ile H-tipi el eğesinin insan alt çene küçük azı dişlerinin kırılma dayanımı üzerine etkisinin değerlendirilmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmada çekilmiş tek köklü ve tek kanallı 50 adet alt çene küçük azı dişi kullanıldı. Genişletme tekniğine göre dişler rastgele 5 gruba ayrıldı. Her bir deney grubunda kök kanalları Self-adjusting file, LightSpeed LSX ve ProTaper döner sistemleri ve H-tipi el eğesi ile genişletildi. Kök kanal şekillendirmesi tamamlandıktan sonra akrile gömülü dişleri içeren silindirler Instron test cihazında kırılma dayanıklılık testine tabi tutuldu.
BULGULAR: Kırılmaya karşı en fazla direnç gösteren grup hiçbir genişletme uygulanmamış kontrol grubudur. Kontrol grubunu sırasıyla SAF, H-tipi el eğesi, ProTaper ve en son LightSpeed LSX grubudu izlemektedir. Ancak deney grupları arasında kırılma dayanımı açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı (p>0.05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmamızda kullandığımız dört farklı kanal genişletme sisteminin dişlerin kırılma dayanımı üzerindeki etkileri arasında istatistiksel fark bulunmadı.

Investigation Of The Effect Of Different Root Canal Instrumentation Techniques On Fracture Strength Of Mandibular Premolar Teeth

INTRODUCTION: The aim of this study was to evaluate the effect of different root canal instrumentation techniques on fracture strength of mandibular premolar teeth after root canal shaping.
METHODS: Fifty extracted human mandibular premolar teeth with one root and canal were used. All teeth were randomly divided into 5 groups according to the preparation techniques. Teeth were instrumented with SAF, ProTaper and LightSpeed LSX systems and Hedström hand files in each experimental group. After root canal preparation, fracture strength test was performed on the teeth, which is embedded in the acrylic resin block, at Instron test device.
RESULTS: Samples most resistant against fracture were negative control group followed by SAF group the samples of the hand files group. Samples with the least fracture resistance were observed in LightSpeed LSX group followed by the samples instrumented by Protaper rotary system. However, there was no statistically significant difference between the groups.
DISCUSSION AND CONCLUSION: There was no statistical difference between the effect of different root canal instrumentation techniques on fracture strength of mandibular premolar teeth (p>0.05).