Farklı İçeriğe Sahip Estetik Restoratif Materyallerin Polimerizasyon Sonrası Renk Değişimlerinin Değerlendirilmesi

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmanın amacı, farklı içeriklere sahip yedi estetik restoratif materyalin polimerizasyon sonrası meydana gelen renk değişiminin değerlendirilmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmada nanofil, nano-hibrit ve mikro-hibrit kompozit rezin, siloran kompozit rezin, kompomer, ormoser ve giomer restoratif materyalleri test edildi. Materyal örnekleri 10-mm genişliğinde ve 2-mm derinliğinde teflon kalıplarda hazırlandı. Renk ölçümleri non-kontakt tip spektrofotometre ile sertleştirme öncesinde ve sonrasında yapıldı ve CIE L*a*b renk sistemi kullanılarak renk değerlerindeki değişimler hesaplandı. Elde edilen veriler tek yönlü ANOVA ve Tukey çoklu karşılaştırma testi ile istatistiksel olarak analiz edildi.
BULGULAR: Tek yönlü ANOVA sonucuna göre; restorasyon materyallerinde görülen polimerizasyon sonrası renk değişimleri istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p ≤ 0.05).. Test edilen materyallerin renk değişim değerlerinin (ΔE) 3.37 ile 13,76 aralığında olduğu tespit edildi. Polimerizasyon ile en yüksek renk değişimi siloran kompozit grubunda gözlenirken, en düşük renk değişimi nano-hibrit kompozit grubunda gözlendi. Polimerizasyon sonrasında tüm gruplarda ΔL*, ve Δb* değerlerinde azalma izlenirken, Δa* değerlerinde ise artış izlendi (p ≤ 0.05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Restorasyon materyallerinde polimerizasyon sonrası ortaya çıkan klinik olarak kabul edilemez renk değişikliği yapılan restorasyonun renk uyumsuzluğuna neden olabilir. Bu nedenle, özellikle estetik bölgede yapılacak olan bir restorasyon öncesinde, klinisyenin kullandığı restoratif materyalin renk özelliklerini iyi bilmesi ve renk seçimini polimerizasyon sonrası oluşan sonuç rengi baz alarak yapması önerilmektedir.

Evaluation Of Color Change After Polymerisation Of Esthetic Restoratives With Different Composition

INTRODUCTION: The aim of this study is to evaluate color change after polymerisation of seven restorative materials with different composition.
METHODS: Nanofill, nano-hybrid and micro-hybrid composite resin, silorane composite resin, compomer, ormocer and giomer were tested in this study. Ten millimeters in diameter and 2 mm in thickness cylindrical teflon mold was used for specimen preparation. Color measurements were performed before and after polymerisation using non-contact type spectrophotometer and changes in color parameters were calculated by using CIE L*a*b* color system. The data were statistically analysed using one-way ANOVA and Tukey’s multiple comparison test.
RESULTS: One-way ANOVA revealed that colors of restorative materials were significantly affected after polymerisation (p ≤ 0.05). The ΔE values were ranged from 3,37 to 13,76. The highest color change was observed in silorane composite and the least change was observed in nano-hybrid composite. While ΔL* and Δb* values decreased after polymerisation for all groups, Δa* values increased (p ≤ 0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Clinically unacceptable color change of restorative materials after polymerisation may lead to failure regarding color mismatch of restoration. Therefore, especially before a restoration in the esthetic zone, it is suggested that clinician should be aware of color characteristics of resin-based restoratives after polymerisation and perform shade-matching of restoratives based on polymerised shades.